dinsdag 22 oktober 2013

Awardnominatie: gemengde gevoelens...

Van de week kreeg ik van Diana van Diana's Wereld en Widoeghe.nl een nominatie voor de Liebster Award. Ik heb er al eerder een gehad en besloot toen om hem te accepteren met de toevoeging No Strings Attached. Je ziet het logo daarvan op het betreffende blogbericht. Het betekent dat je geen nieuwe blogs hoeft op te zoeken en ook geen vragen doorstuurt. Ik had dat gedaan om ik op steeds meer sites en blogs zie staan dat mensen liever geen Awards krijgen, juist omdat er best weer wat werk aan vast zit. Bedenk bijvoorbeeld 11 (!) vragen. En selecteer 5 nieuwe genomineerde blogs. Je moet je soms gek zoeken om 5 leuke bij elkaar te vinden zonder dat je andere beledigt en dan moeten het ook nog 5 leuke zijn met minder dan 200 volgers. Dus bedankt Diana! Hartstikke lief. Maar ik hou het bij het beantwoorden van de 11 vragen. En ik nomineer geen blogs. Oeps! Ik ben niet de enige, gelukkig, er zijn meer 'weigeraars'.

Hoe werkt het officieel?

"De Liebster Award is bedoeld om beginnende of nog niet zo bekende bloggers meer bekendheid te geven en om een extra stimulans te geven om zo door te blijven gaan met het bloggen. Het heeft tot doel om uitzonderlijke en groeiende blogs onder de aandacht te brengen. Je krijgt de Award van een andere blogger die vindt dat jouw blog extra aandacht verdient. De Award wordt gegeven aan blogs met minder dan 200 volgers. Wanneer je zo’n Award krijgt, geef je hem door aan 5 andere bloggers. Het idee: beantwoord 11 vragen van degene die jou heeft genomineerd en stel 11 vragen aan bloggers die jij nomineert voor de Liebster Award."

Ik vind het nogal wat. En daarom ben ik vanaf nu een award free blog. Sorry!


Als je getuige zou kunnen zijn van een gebeurtenis in het verleden, heden of toekomst, welke zou het dan zijn?
Ik heb een heel slecht geheugen dus tja.... dan maar iets in de toekomst. De uitreiking van de Nobelprijs voor het haken. Aan mezelf natuurlijk ;-)

Het beste aan wakker worden is…?Dat je kennelijk nog leeft. Wakker worden is op zich altijd meegenomen, maar wakker worden van de wekker en direct aan de slag moeten, dat is niet mijn hobby.

Als je zou reïncarneren als een dier/drankje/bepaalde smaak ijs, welke zou het dan zijn?Als ik zo zou reïncarneren heb ik mij niet zo goed gedragen kennelijk. Ik zou dan maar willen terugkomen als boerderijkat, maar wel op een woonboerderij. Lekker de hele dag op zachte trendy kussens, af en toe een blikje vangen, een beetje ronddartelen op het eigen land en snurken bij de open haard.

Welke liedjes zitten er in de soundtrack van jouw leven?Poeh, zoveel! Ik pas mijn muziek aan aan mijn stemming, zoals bijna iedereen, dus er is heel wat voorbijgekomen. Laten we het voor de huidige bands houden op Snow Patrol, Coldplay, U2, dat soort werk. En daarvan alle liedjes. En de cellostukken van Bach.

Als je een half uur vrije tijd hebt, hoe besteed je die vrije tijd dan?Ik heb gelukkig wel meer vrije tijd en vaker ook. Maar stel dat ik midden op de dag op het werk ineens een half uur niks hoef te doen. Dan wordt het toch kletsen ;-)Of haken, maar dan alleen met de paar collega's die ook haken, anders is het zo saai voor dat bijzondere half uur.

Met welke bekende persoon verwarren ze jou vaak?Ik word voortdurend verward met Ineke Buijs. Heel irritant. En maar handtekeningen vervalsen en op foto's zetten.

Wat was de laatste film, tv-programma of boek waarbij je moest huilen?Ik jank me gek. Ik kan nergens tegen. Wat me nu even te binnen schiet is dat ik heel erg heb moeten huilen om de Magdalene Sisters. Google er maar eens op. Wat een verhaal. En dan ook nog waargebeurd. En tot recenter dan je zou denken/hopen.En de slotscène van Thelma & Louise. Och man.

Als je iedereen zou kunnen kiezen, wie zou je dan kiezen als je mentor?Niemand. Ik ben niet te mentoren.

Waar is Willem?Willem is de kast weer in.

Wat heb je in de afgelopen week geleerd?Dat ik een heel gevarieerde vriendenkring heb. En dat ik niet anders zou willen. Ik leer van elk van hen en hoop dat nog heel lang te kunnen doen. Leren stopt nooit. Gelukkig.

Welk verhaal vertelt jouw familie altijd over jou?
Dat ik met mijn plastic luierbroek (een eeuwigheid geleden dus) aan de gaskachel van mijn tante zat geplakt omdat ik er te lang te dichtbij stond. Au wat deed dat zeer! En op de gaskachel heeft nog decennia een zwarte, ingebrande vlek gezeten. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten